سروده ای برای جشن سده
سده گویند که صد روز است به نوروز ---------------------- چه زیبا جشنی باشد بس دل افروز
تو چون روزی شروع کردی به امید ---------------------- فرا روی تو آید بخـــــــــت پـــــــیروز
سده گویند که کشف نار و نور است ---------------------- سده گویند فرار مــــــار و مور است
تو چون گویی سده را روز آتش ---------------------- همه دلها به گرمی چون تنور است
سده گویند که هر جا آتش و نور ---------------------- به دلـــــها می دهد گرمای پر شور
چو گرمای دلت از حد فزون شد ---------------------- تمام کیـــــنه ها از تـــــو شوند دور
سده گویند که عشقی آتشین است ---------------------- نموداری ز گرمـــــای زمیــــن است
تو گر در اندرون داری محــــــبت ---------------------- به پا دارش که رسمی بس مهین است
سده گویند جشنی است و شوری ---------------------- تو کن از دشمنی هم کیـــنه دوری
ببین ایران زمین آتشفشان است ---------------------- همه مــــام وطــــــن غرق به نوری
سده گویا ز هوشنگ یادگار است ---------------------- فروغ ایـــــــزدی در این دیـــار است
چو با سنگی شدش آتش فروزان ---------------------- شرارش حکــمت و بهانه مار است
|
منوی اصلی
نویسنده: 